กล้วยน้ำว้า

         กล้วยน้ำว้า เป็นพืชที่ขึ้นทั่วไปในเขตร้อน ขยายพันธ์โดยการแตกหน่อ คนไทยสมัยก่อนปลูกเป็นไม้ประจำบ้านเพื่อใช้ประโยชน์สารพัด เช่น ใช้ผลสุขเป็นอาหารเลี้ยงทารก และรับประทานเป็นผลไม้เป็นประจำวงวัน หรือทำขนมต่างๆ  และยังใช้ประโยชน์อื่นๆ หลายอย่างจากลำต้นและใบ

ส่วนที่ใช้  ผลดิบ  ผลสุข หัวปลี ยาง ใบ และราก

คุณค่าทางโภชนาการ คาร์โบไฮเดรท โปรตีน ไขมัน กากไฟเบอร์ กรดอะมิโน วิตามินเอ บี และซี แคลเซียม เหล็ก โปแตสเซียม ทองแดง แทนนิน

สรรพคุณและวิธีใช้

ผลดิบ ป้องกันและรักษาแผลในกระเพาะอาหาร รักษาท้องเสียเริ้รัง อาหารไม่ย่อย โดยหั่นทั้งเปลือกเป็นแว่นตากแห้งแล้วบดเป็นผง ปั้นเป็นเม็ดหรือใช้ชงน้ำร้อนดื่ม ใช้ครั้งละประมาณเท่ากับกล้วยครึ่งถึงหนึ่งผล หรือนำผงมาใช้โรยรักษาแผลเน่าเปื่อย แผลติดเชื้อ แผลเรื้อรัง

ผลสุก  ช่วยการขับถ่าย มีฤทธิ์ต้านแบคทีเรียและเชื้อรา แก้ท้องผูก บำรุงร่างกาย รักษาแผลในกระเพาะอาหาร

เปลือกผลดิบ  ใช้สมานแผล

หัวปลี  แก้โรคลำไส้ แก้โลหิตจาง ลดน้ำตาลในเลือด แก้ร้อนใน กระหายน้ำ บำรุงน้ำนม บำรุงโลหิต คั้นน้ำใช้บำรุงโลหิต แก้ถ่ายเป็นมูกเลือด

ยาง   สมานแผล ห้ามเลือด

ใบ  ต้มอาบแก้เม็ดผดผื่นคัน ปิ้งปิดแผลไฟไหม้

ราก   ต้มดื่มแก้ไข้ร้อนใน กระหายน้ำ แก้ไข้ท้องเสีย แก้บิด แก้ผื่นขัน

กาบต้น , ลำต้น  ใช้ทำเชือก ทำแพ เลี่งหมู       ฯลฯ